Luiza, matka kilkuletniego chłopca, jest młodą kobietą przyzwyczajoną do życia w sztywnym mieszczańskim konwenansie. Niedawno owdowiała, czuje się zagubiona i samotna. Kiedy poznaje Fryderyka, jest zafascynowana jego swobodnym stosunkiem do życia i radosną chęcią doświadczania nowych wrażeń. Ich znajomość przeradza się wkrótce w romans a przebywanie z młodym człowiekiem zmienia całkowicie psychikę Luizy. Zyskuje wewnętrzną niezależność i kiedy Fryderyk proponuje jej małżeństwo, odmawia. Chce zachować pełną swobodę kierowania swoim życiem. W swojej komedii Donner z chłodną i ironiczną inteligencją kreśli portret kobiety, która dopiero po śmierci męża odkrywa fizyczną "pełnię życia" - spełnienie erotyczne, które czyni ją silniejszą wewnętrznie i pozwala na wyzwolenie z gorsetu konwenansów. Kameralna akcja filmu opiera się na drobnych spostrzeżeniach realiów życia, a główny ciężar spoczywa tu na parze głównych wykonawców. Kochać - jak pisali krytycy - [...] mówi o sprawach seksualnych nigdy nie przekraczając granicy dobrego smaku. [...] Prezentuje Harriet Andersson i polskiego aktora Zbigniewa Cybulskiego w zdumiewającej komedii na temat tego, co dzieje się, gdy uwodziciel zostaje uwiedziony. [...] Pojęcie miłości z całą jego złożonością nabiera tu pełnego znaczenia. Sukces lub klapa takiego filmu zależy od gry jego wykonawców. Tutaj aktorzy są znakomici. Harriet Andersson otrzymała za swoją kreację nagrodę na MFF w Wenecji w 1964. [Filmoteka Narodowa]