Osobliwy, niemy, na poły dokumentalny portret Jean Seberg. Aktorka znana głównie z "Do utraty tchu" pojawia się na ekranie 15 lat po premierze słynnego filmu Godarda. Niestety ma już niewiele wspólnego z czarującą dziewczyną, która z miejsca stała się jedną z ikon Nowej Fali. W "Les hautes solitudes" Seberg sprawia wrażenie zgorzkniałej, nieco przebrzmiałej sławy, która nie potrafi poradzić sobie z załamaniem kariery. Aktorka toczy na ekranie walkę z własnymi demonami i nie kryje się ze swoim alkoholizmem, samotnością, depresją i uzależnieniem od leków. Garrel filmuje ją jednak z podziwem i sympatią. Nie bez przyczyny w niektórych scenach reżyser stylizuje swoją bohaterkę na ikony kina niemego. Choć "Les hautes solitudes" zapewniło Seberg artystyczną nieśmiertelność, nie pomogło jej w uporaniu się z życiowymi kłopotami. Amerykańska gwiazda popełniła samobójstwo niecałe pięć lat po premierze filmu.