Reżyser dokumentu stawia zaskakującą tezę, wedle której współcześnie to lesbijki stanęły na czele ruchu LGBT, gdyż  z powodu holocaustu i epidemii AIDS społeczność homoseksualnych mężczyzn poniosła zbyt wielkie straty. Pokazane w filmie lesbijki to przede wszystkim zaangażowane w walkę aktywistki, natomiast geje to starsi panowie obciążeni obozowymi doświadczeniami i stygmatem różowego trójkąta. Bohaterowie portretowani są w filmie za pomocą wywiadów i fotografii z ich prywatnych zbiorów. W filmie zobaczyć możemy  m.in. Manuelę - wydawczynię lesbijskiego magazynu „L-mag” i producentkę lesbijskich filmów porno, Ipec -DJ-kę, mającą bardzo liberalny stosunek do seksu; jak i wspólnie wychowującą dziecko parę kobiet, która pasjonuje się odkrywaniem losów kobiet w obozach koncentracyjnych. Lesbijki w filmie są przedstawicielkami dwóch różnych pokoleń, a historie ich życia ukazują przemiany społeczne, jakie zaszły w postrzeganiu homoseksualizmu. Opowieści filmowych bohaterów krążą wokół doświadczeń życia w czasach  niezwykle represyjnych dla homoseksualistów hitlerowskich Niemczech.