Anna ma czteroletnią córeczkę, dobrze zarabiającego męża lekarza, ciekawą pracę w laboratorium, przyjaciół. Mąż, zmęczony konfliktami w pracy i monotonią życia codziennego, pragnie wyjechać na kilkuletni kontrakt do Iraku. Anna początkowo nie akceptuje jego planów, wyraża jednak zgodę, kiedy nieoczekiwane wyznanie miłosne ze strony nieznajomego młodego mężczyzny Jurka burzy jej spokój. Odrzuca uczucie chłopca, a on próbuje popełnić samobójstwo. Odratowany, wraca do szpitala psychiatrycznego. Ordynator i matka pacjenta błagają Annę, by odwiedziła go w szpitalu. Kobieta zaczyna regularnie odwiedzać chłopca. Wie, że jest mu niezbędna. Cieszy ją możliwość pomagania ludziom cierpiącym. Odkrywa też w sobie miłość do Jurka. Narastają konflikty z mężem. Tymczasem chłopiec ma zostać wypisany. Zapomniał już o swej fascynacji kobietą. Anna, załamana, postanawia wyjechać z rodziną do Iraku.