Pomarańcza "Jaffa" jest jednym z symboli, które pomogły w zbudowaniu syjonistycznego mitu o Palestynie: pustyni, którą zmieniliśmy w ogród. Bazując na fotograficznych i filmowych dokumentach, z których niektóre sięgają XIX wieku, film Evala Sivana ukazuje gaje pomarańczowe z czasów gdy arabska Jaffa (pol. Jafa) była jednym z najludniejszych i kwitnących palestyńskich miast.   Od zbierania owoców, aż po ich pakowanie na eksport, pomarańcze były źródłem dochodu dla tysięcy chłopów i robotników, nie tylko z Palestyny, lecz także z Egiptu, Syrii i Libanu. Żydzi i Arabowie pracowali razem w gajach pomarańczowych. Te obrazy były sukcesywnie zastępowane socrealistycznymi, izraelskimi obrazami, przedstawiającymi pracę i śpiew izraelskiej młodzieży czy wyemancypowane kobiety w szortach. Był to przejaw rozszerzającej się żydowskiego modelu pracy, socjalistycznego wezwania do działania, wykluczającego Arabów. W 1948, Jaffa została zniszczona w wyniku bombardowań, a większość jej populacji opuściła swoje domy. Pomarańcze Jaffa stały się wówczas symbolem Izraela wolnego od Arabów. Międzynarodowe kampanie reklamowe narzuciły odbiorcom nazwę "Jaffa" jako znak towarowy, wypierając z pamięci nazwę miasta z jego ponad tysiącletnimi gajami pomarańczowymi i historią arabsko-żydowskiej współpracy w produkcji tych legendarnych owoców.