Średniometrażowy "Błękitny krzyż" to kolejna w twórczości Munka, po "Gwiazdy muszą płonąć", próba odnalezienia się w w formule kina fabularnego. Tym razem jest to rekonstrukcja zdarzeń jakie miały miejsce w ostatnich dniach wojny, a zapisane zostały w kronice Górskiego Ochotniczego Pogotowania Ratunkowego w Zakopanem. Była to akcja polskich goprowców ratujących życie rannych partyzantów radzieckich i słowackich, ukrywających się w szałasie po kontrolowanej jeszcze przez Niemców, słowackiej stronie Tatr. W filmie tym występowali zawodowi aktorzy, ale także, jak w dokumencie, autentyczne postacie, ludzie odgrywający jedynie minione wydarzenia, w których sami brali udział. Górale swoją obecnością w filmie uwiarygodnili opowiedzianą w nim historię. Sama opowieść o tej prawdziwej historii nie jest pozbawiona dramaturgicznych i narracyjnych walorów, w których wyraźnie widać zasady fabularnej sensacyjności.