Maniuś-złodziejaszek, miejski lump, powraca do kamienicy, gdzie mieszka. Huraganowy ogień różnych rodzajów broni nęka przez kolejny tydzień mieszkańców i żołnierzy powstańczej Warszawy. Dramatyczne walki toczą się o zdobycie wody. Schron w piwnicy zajmują poza Maniusiem energiczna dozorczyni ze swym potulnym mężem, stary i ciężko chory na serce profesor, młoda matka z małą córeczką i dziewczyna Ewa. Dozorczyni wyprawia męża po wodę. W chwilę później następuje wybuch, kamienica się wali. Po przeżytym szoku mieszkańcy piwnicy stwierdzają, że zostali zamknięci w pułapce. Początkowo nie zdają sobie sprawy z grozy sytuacji, przekonani, że zostaną odkopani. Próbują kuć ściany, dostają się do obszerniejszych pomieszczeń, ale również bez wyjścia. Mijają dwie doby - profesor ślepnie, dozorczyni załamuje się nerwowo, Maniuś i Ewa gwałtownie się kochają, matka do końca walczy o powietrze i wodę dla dziecka. Wolno dopala się lampa naftowa