Pętla tramwajowa to miejsce, w którym świat się kończy lub zaczyna – zależnie od punktu widzenia i kierunku jazdy. Stoi tam zwykły dom, w którym żyją zwykli ludzie – fakt, że są bohaterami filmu, sprawia jednak, iż na kilkadziesiąt minut stają się odrobinę wyjątkowi. Obserwujemy, jak wychodzą ze swoich mieszkań i wracają do nich, mijają się na klatce schodowej, wymieniają uprzejmości lub obrzucają inwektywami. Ich biografie przecinają się i łączą niczym szyny tramwajowe. Centralną postacią jest tu dziewczyna, która dopiero uczy się życia. Młodość to dla niej szybkie, spektakularne zmiany. Wiosną podpatruje ludzi przez lornetkę i zachwyca się pozornie błahymi zjawiskami. Latem jest już w poważnym związku i musi podjąć decyzję dotyczącą swojej przyszłości. Jesienią i zimą coraz mocniej uświadamia sobie, że nie wszystko potoczy się po jej myśli. Kim będzie i co będzie robiła, kiedy nadejdzie kolejna wiosna?