W 1992 roku stosunki izraelsko-palestyńskie praktycznie nie istniały, a każda próba komunikacji była karana więzieniem. W tym czasie niewielka grupa Izraelczyków i Palestyńczyków potajemnie i niezgodnie z prawem zebrała się w Oslo. Mimo że spotkania przyczyniły się do zawarcia Porozumień z Oslo i zmieniły Bliski Wschód na zawsze, nigdy nie zostały oficjalnie usankcjonowane, a pamięć po nich została zapisana jedynie w prywatnych dziennikach osób biorących udział w negocjacjach.