Emiliano Zapata (Marlon Brando) jest meksykańskim Indianinem bez środków do życia. W 1909 zanosi skargę do prezydenta Diaza w związku z zajęciem mu uprawnego pola. Gdy Diaz odrzuca ją, Zapata postanawia walczyć z reżimem. Przyłącza się do powstańców walczących pod dowództwem Madero i wkrótce zostaje dowódcą zbrojnego oddziału. Po ucieczce prezydenta jego urząd przejmuje Madero. Rzeczywistą władzę dzierży jednak szef armii, Huerta, który każe Madero zamordować. Zapata ponownie podejmuje walkę i zwycięża. Wbrew własnej woli zostaje wybrany na prezydenta. Niedługo potem zbywa prośby innych tak samo, jak Diaz uczynił to z jego prośbą. Rozzłoszczony na siebie wraca do rodzinnej wsi i rezygnuje z urzędu. Jego współtowarzysze każą go w 1911 zamordować.