Przy wjeździe do długiego, mrocznego tunelu, gdzieś w wielkim mieście przechadza się Liz. Nie jest już młoda, chociaż nadal podoba się mężczyzom. Liz to przeciętna, tandetnie ubrana uliczna prostytutka. Czekając na kolejnego klienta rozpoczyna opowieść o sobie i swoim życiu. Wdawać by się mogło, że jest to zawód jak każdy inny - nie trzeba mieć dużych kwalifikacji, ryzyko niewielkie, a narzędzie pracy w końcu się nie zużywa. Liz jest już jednak zbyt doświadczoną prostytutką, by mieć jakiekolwiek złudzenia co do mężczyzn, ich moralności i postępowania. Bez żenady, prostymi , mocnymi, wręcz wulgarnymi słowami opisuje tę żałosną, zakompleksioną , zboczoną i zwyrodniałą połowę ludzkości. Cóż z tego, że jest matką? W obawie przed swoim bezwzględnym i brutalnym alfonsem Blake'em musiała wyrzec się nawet tej jedynej i prawdziwej miłości. Musi rozstać się też z Kate, przyjaciółką, która bardzo pomogła jej w życiu. Tylko ze swym niechcianym opiekunem nie może, nie potrafi się rozstać tak, by zachować życie lub nie okaleczoną twarz.