Rodzice Özgür w 1980 roku po rewolucyjnej zawierusze uciekli z Turcji i zamieszkali we Francji. Ona sama urodzona i wychowana w Paryżu nigdy nie odwiedziła Turcji. Jest trzydziestoletnią kobietą, bez jakiegokolwiek poczucia przynależności do Francji czy Turcji, czy też do jakiejś rodziny lub ideologii. Pozostaje "obcą" w miłości, rodzinie, przyjaźni; bez przynależności do czegokolwiek, nawet do siebie samej. Opowieść zaczyna się od śmierci ojca Özgür, w Paryżu. Kobieta nie reaguje na nią w "odpowiedni" sposób. Jednak emocjonalny wpływ czasu, który spędza w domu ojca, sprawia, że zmienia zdanie. Spełniając jego ostatnie życzenie, postanawia pochować go w Stambule.