Nieprzemyślany produkt młodzieńczego gniewu - tak po latach William Powell nazwał swoją książkę "The Anarchist Cookbook". Napisana przez 19-letniego buntownika i wydana w 1971 roku, zawierała instrukcje, jak skonstruować bombę, jak wysadzić most, jak z pomocą struny z fortepianu pozbawić kogoś głowy, jak założyć telefoniczny podsłuch, jak zrobić w domu koktajl Mołotowa albo LSD. Trzonem dokumentu Siskela jest poruszająca spowiedź dawnego antysystemowca, dokonującego rewizji własnego życia i przekonań; przeradzająca się czasem gwałtowną konfrontację z reżyserem. Powell to przyjmuje na siebie odpowiedzialność, to ją odrzuca, gdy Siskel przytacza kolejne tragiczne wydarzenia: strzelaniny w szkołach w Columbine i Denver, zamach w Oklahoma City, atak w londyńskim metrze, w kinie w Aurorze, podczas maratonu w Bostonie. Ich sprawcy posiłkowali się "Anarchist Cookbook". Czy można potępiać autora za czyny jego czytelników?